Zielone Świątki - niedziela 28 maja
Święto Kościoła powszechnego, upamiętniające zstąpienie Ducha Świętego na Apostołów, pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Chrystusa, w starożytne żydowskie święto zwane „świętem tygodni” lub Pięćdziesiątnicą (Wj 34:22; Powtórzonego Prawa 16:10 ). Whitsunday jest tak nazywany od białych szat, które nosili ci, którzy zostali ochrzczeni podczas czuwania; Pięćdziesiątnica (po niemiecku „Pfingsten”) to po grecku „pięćdziesiątka” (dzień po Wielkanocy).
Pięćdziesiątnica jako święto chrześcijańskie sięga pierwszego wieku, chociaż nie ma dowodów na to, że była obchodzona, jak ma to miejsce w przypadku Wielkanocy; fragment 1 Koryntian 16: 8 prawdopodobnie odnosi się do żydowskiego święta. Nie jest to zaskakujące, gdyż święto, które pierwotnie trwało tylko jeden dzień, przypadało w niedzielę; poza tym był tak ściśle związany z Wielkanocą, że wydaje się, że nie jest niczym więcej niż zakończeniem fali paschalnej.
To, że Zielone Świątki należą do czasów apostolskich, zostało stwierdzone w siódmym z (wstawionych) fragmentów przypisywanych św. Irenæusowi.
W Tertullian, festiwal wydaje się już ugruntowany. Pielgrzym galijski szczegółowo opisuje uroczysty sposób, w jaki był obchodzony w Jerozolimie („Peregrin. Silviæ”, wyd. Geyer, iv). Konstytucje apostolskie (księga V, część 20) mówią, że Pięćdziesiątnica trwa jeden tydzień, ale na Zachodzie była utrzymywana z oktawą dopiero w dość późnym terminie. Z Berna z Reichenau (zm. 1048 r.) Wynika, że spornym momentem jego czasów było to, czy Zielone Świątki powinny mieć oktawę. Obecnie ma rangę równą niedzieli wielkanocnej. W czasie czuwania dawniej chrzczono katechumenów, którzy pozostali po Wielkanocy, w związku z czym uroczystości w sobotę są podobne do tych w Wielką Sobotę.
Oficjum Zielonych Świąt ma tylko jeden Nokturn w ciągu całego tygodnia. W Terce zamiast zwykłego hymnu śpiewa się „Veni Creator”, ponieważ w trzeciej godzinie zstąpił Duch Święty. Msza ma sekwencję „Veni Sancte Spiritus”, której autorstwo przez niektórych przypisywane jest królowi Francji Robertowi. Kolor szat jest czerwony, symbolizujący miłość Ducha Świętego lub języki ognia. Dawniej sądy nie zasiadały przez cały tydzień, a praca służbowa była zabroniona. Sobór w Konstancji (1094) ograniczył ten zakaz do pierwszych trzech dni tygodnia. Wtorkowy odpoczynek szabatowy został zniesiony w 1771 r., A na wielu terenach misyjnych także poniedziałkowy; ta ostatnia została zniesiona dla całego Kościoła przez Piusa X w 1911 r. Jednak, podobnie jak w okresie Wielkanocy, liturgiczna ranga poniedziałku i wtorku w Pięćdziesiątnicy jest dubletem pierwszej klasy.
We Włoszech zwyczajowo zrzucano liście róż ze sklepienia kościołów, aby przypomnieć sobie cud ognistych języków; stąd na Sycylii i we Włoszech Zielone Świątki nazywane są Pascha rosatum. Włoska nazwa Pascha rossa pochodzi od czerwonego koloru szat liturgicznych używanych w Zielone Świątki. We Francji było zwyczajem trąbienie podczas nabożeństwa, aby przypomnieć sobie dźwięk potężnego wiatru, który towarzyszył zstąpieniu Ducha Świętego. W Anglii szlachta zabawiała się wyścigami konnymi. Whitsun Ale czy wesołości są w Anglii prawie całkowicie przestarzałe. Przy tych piwach wystawiano sztuki Zielone Świątki. Podczas Nieszporów Pięćdziesiątnicy w Kościołach Wschodu odbywa się nadzwyczajna służba przyklękania, której towarzyszą długie poetyckie modlitwy i psalmy. W dniu Pięćdziesiątnicy Rosjanie niosą kwiaty i zielone gałęzie w dłoniach.
